Moja książka nie jest receptą na trudną sytuację powszechnego nieczytania lektur, ponieważ wychodzę z założenia, że z tym problemem każdy polonista powinien zmierzyć się sam, uwzględniając przede wszystkim wiedzę o swoich uczniach: ich myślenie o literaturze, zainteresowania i kompetencje czytelnicze, nastawienie do języka polskiego jako przedmiotu, czytelnicze potrzeby i możliwości. Może jednak choć dla części polonistów stanie się ona źródłem inspiracji na temat różnych sposobów pracy z tekstami literackimi we współczesnej szkole.
